Esen, güncel ve güvenilir veriler olmadan sağlıklı politika üretilemeyeceğine vurgu yaptı. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına kayıtlı 2,5 milyon engelliye karşın, gerçek sayının 10 milyona yaklaştığına dikkat çekerek, “Bu demek oluyor ki dolaylı etkilerle birlikte yaklaşık 30 milyon vatandaşımız, sistematik bir ihmalin gölgesinde yaşıyor” dedi.

Kamuda boş kalan engelli kontenjanlarını, düşen EKPSS yerleştirme oranlarını ve yalnızca 106 bakım merkezinin yetersizliğini verilerle aktaran Esen, “Bakım yükü yine kadınların omzuna yıkılıyor, çünkü kamuda bu alanda gerekli atamalar hala yapılmadı” diye konuştu. Kadın engellilerde yüzde 32’yi aşan okuryazarlık sorununun ise derin bir eğitim eşitsizliğine işaret ettiğini belirtti.

Karma sınıflarda eğitim almaya çalışan engelli çocukların yaşadığı dışlanmayı “vicdanları kanatan bir tablo” olarak tanımlayan Esen, 2019’daki sınıflandırma değişikliğiyle binlerce engelli bireyin bakım hizmetlerinden dışlandığını vurguladı.

Esen, engelli bireylere yönelik tüm hizmetlerin tek bir çatı altında toplanması gerektiğini ifade ederek, “Engelliler Bakanlığının kurulmasını içeren yapısal bir dönüşümün zamanıdır” dedi. Esen, konuşmasını Anayasa’nın 10. maddesini hatırlatarak sonlandırdı: 

“Anayasal eşitlik lafla değil, uygulamayla mümkündür. Uygulanmayan kanun, yok hükmündedir.”